HALİL CİBRAN- ERMİŞ

Hayatım boyunca beni gerçekten etkilemiş kitaplardan birisi de Halil Cibran'ın Ermiş isimli kitabı olmuştur.

Kendi gününün şafağında, seçilmiş ve sevilen insan Al Mustafa,
tam oniki yıl boyunca Orphales şehrinde, gemisinin geri dönüp
kendisini doğduğu adaya götürmesini bekledi.

Ve onikinci yılda, hasat ayı olan Ielool'un yedinci gününde,
şehir duvarlarından uzak bir tepeye tırmandı, denize doğru baktı
ve gemisinin sisle beraber gelişini seyretti.

12 yıl boyunca yaşadığı Orphales şehrinden ayrılmak üzereyken onu uğurlamaya gelen şehir halkının farklı kesimlerinden insanlarının farklı konulardaki soruları ve Al Mustafa'nın bu sorulara verdiği bilgece cevaplardan oluşan bir kitap herkesin mutlaka okuması gerektiğini düşünüyorum

Kitap içindeki en sevdiğim bölüm çocuklarla ilgili olan bölüm

ÇOCUKLAR

Ve kucağında bebeğini taşıyan bir kadın konuştu:
"Bize çocuklardan bahset."

Ve o şöyle dedi:

"Çocuklarınız, sizin çocuklarınız değildir.
Onlar, Hayat'ın kendine olan özleminin oğulları ve kızlarıdır.

Onlar sizin aracılığınızla oldular, ama sizden değil;
Ve sizle olsalar da, size ait değiller...

Onlara sevginizi verebilirsiniz ancak, düşüncelerinizi değil;
Çünkü onların kendi düşünceleri olacaktır...

Onların bedenleri için bir yuva sunabilirsiniz; ama ruhları için değil;
Çünkü onların ruhları, yarın'ın evini mesken tutmuştur,
sizin rüyalarınızda bile ziyaret edemiyeceğiniz...

Onlar gibi olmaya çalışabilirsiniz; ama onların sizin gibi olmaları için değil...
Çünkü hayat ne geri sarar, ne de dünde oyalanır...

Sizler, yaşayan oklar olarak çocuklarınızı ileriye fırlatan yaylarsınız...
Yayı kullanan, sonsuzluğun içindeki hedef noktasını görür ve
bütün gücüyle sizi gerer ki, okları hızla uzaklara erişebilsin...

Okçunun elleri altında sevinçle eğilin,
Çünkü o, uçan okları olduğu kadar,
sarsılmaz yayları da çok sever..."

diğer bölümleri

Halil Cibran
buradan okuyabilirsiniz